Błąd ten nabiera szczególnego znaczenia, gdy na konstrukcji dachowej układane jest pełne deskowanie z pokryciem papowym, a na nim zaprojektowano montaż gontów,  dachówek bądź blach profilowanych (Rys.1).

W efekcie wykonawcy z reguły traktują deskowanie  jako wystarczającą osłonę dla  przylegającego bezpośrednio późniejszego ocieplenia, nie zapewniając przez to możliwości wentylacji nad warstwą izolacji termicznej. Skutkiem tego może być postępujące zawilgocenie desek i konstrukcji dachowej, co prowadzi do rozwoju zagrzybienia i niszczenia warstw podpokryciowych. Praktykowane niekiedy pozostawienie pewnego luzu między  deskowaniem a ociepleniem też nie zapewnia skutecznej wentylacji, gdyż ze względu na sprężystość wełny mineralnej używanej do izolacji cieplnej, trudno zapewnić ciągłość szczeliny wentylacyjnej na całej szerokości połaci dachowej.

Prawidłowo przygotowany do ocieplenia  dach odeskowany powinien zawierać również warstwę folii paroprzepuszczalnej ułożonej bezpośrednio na krokwiach oraz kontrłaty o grubości ok. 3 cm , na których dopiero przybija się deskowanie (patrz Rys. 2). Takie rozwiązanie gwarantuje bowiem wydajną wentylację podpokryciową jednocześnie chroniąc ocieplenie przed ewentualnymi przeciekami i wydmuchiwaniem włókien wełny. Oczywiście skuteczne odprowadzenie wilgoci  nad  warstwą ocieplenia będzie możliwe jedynie w przypadku zapewnienia przepływu powietrza od okapu aż do kalenicy.

Nawiew w okapie realizowany jest przez kratki okapowe natomiast wywiew  w kalenicy zapewniają grzebienie wentylacyjne montowane pod gąsiorami lub kominki wentylacyjne przechodzące przez deskowanie. Istotne znaczenia dla zapewnienia prawidłowego odprowadzenia wilgoci z warstw podpokryciowych ma dobór odpowiedniej folii paroprzepuszczalnej i staranność jej ułożenia. Powinny być wykorzystywane  wyłącznie folie tzw. wysokoparoprzepuszczalne  o paroprzepuszczalności podawanej przez producentów na poziomie przynajmniej 3000 g/(m²x 24h)  lub określonej względnym oporem dyfuzyjnym S_d nie większym niż 0,05 m. Przy układaniu folii paroprzepuszczalnej pod deskowaniem mniejsze znaczenie ma jej wytrzymałość mechaniczna można więc stosować tańsze folie z grupy tzw. wiatroizolacyjnych.
Mocowanie folii należy przeprowadzić poprzez krótkie kontrłaty (pierwsze – licząc od okapu – długości ok. 1,2 m, następne po ok. 1,5 m), co umożliwi dobre naciągnięcie folii (bez fałd) i zabezpieczy przed rozerwaniem w miejscach osadzenia  zszywek lub gwoździ. Odpowiednie naciągnięcie folii jest bardzo istotne – w razie ewentualnych przecieków ułatwia spływ wody i  zapobiega wybrzuszeniu materiału przy układaniu izolacji cieplnej. W miejscach gdzie przez połać dachu przechodzą kominy, kanały wentylacyjne czy też zamontowane będą okna dachowe, folię trzeba wywinąć i umocować do ich boków w taki sposób, aby nie powstały fałdy i zagłębienia,  a miejsca styku dokładnie uszczelnić.
W przypadku, gdy  folii nie ułożono w czasie robót pokryciowych  można ją jeszcze zamocować przed ułożeniem ocieplenia. Mocowana jest wtedy od spodu do boków krokwi w odległości ok. 3 cm od ich górnej krawędzi za pomocą listewek o przekroju ok.  2 x 3 cm,  zaczynając od kalenicy, aby uzyskać właściwy kierunek zakładów. W dachu pokrytym pełnym deskowaniem i papą, w kalenicy należy wyciąć w deskach szczelinę wentylacyjną szerokości 3-4 cm, co umożliwi cyrkulację powietrza nad powierzchnią folii i odprowadzenie wilgoci przez wentylowane gąsiory.